باتوجه به ارزش اقتصادی، بوم شناختی و زیستی ماهی ‌سفیدک ‌سیستان (S. zarudnyi) که بومی منطقه سیستان می باشد، برخی از شاخص های زیستی آن با صید 41 نمونه ماهی با تور گوشگیر در مخازن چاه نیمه های سیستان بررسی گردید. میانگین وزنی و طولی به ترتیب 57/07± 121/70 گرم و 3/49± 22/35 سانتی متر محاسبه شد. نسبت جنسی ماهیان نر به ماده 1:1.16 به دست آمد. متوسط شاخص رسیدگی جنسی (GSI) ماهیان ماده 0/74± 1/08 درصد ثبت شد که بیشترین و کمترین مقدار متوسط ماهیانه آن به ترتیب در فروردین (1/75 درصد) و خرداد (0/84 درصد) به دست آمد. تغییرات مقادیر GSI نشان داد که اوج رسیدگی جنسی و تولید ‌مثل طبیعی آن در فروردین ماه می باشد. میانگین هم آوری نسبی 1905/65±33140 عدد تخم در یک کیلوگرم وزن بدن و میانگین هم آوری مطلق 1001/97±26964 عدد تخم سنجیده شد. میانگین شاخص ضریب چاقی 0/14± 1/01 درصد بود که بیشترین و کمترین مقدار متوسط ماهیانه آن به ترتیب در فروردین ماه (1/12 درصد) و خرداد‌ماه (0/94 درصد) به دست آمد. میانگین نسبت طول روده به طول کل ‌بدن 0/30± 1/73 محاسبه گردید. با‌ توجه به مقدار متوسط RLG و محتویات دستگاه گوارش مشخص شد ماهی سفیدک سیستان همه چیز‌خوار می باشد و تمایل زیادی به گیاه خواری دارد. مقدار میانگین شدت تغذیه ماهی 108/99± 180/64 درصد ثبت شد که بیشترین و کمترین مقدار آن به ترتیب مربوط به خرداد‌ماه (480/54 درصد) و اسفند‌ماه (43/02 درصد) بود. رابطه رگرسیونی طول و وزن به صورت W=0.0058L^3.177 با ضریب همبستگی  r=0.98 به دست آمد. باتوجه به مقدار b از این رابطه، الگوی رشد از نوع ایزومتریک به دست آمد.