این مطالعه با هدف بررسی و مقایسه فعالیت برخی آنزیم های گوارشی ماهیان جوان صبیتی (S. hasta) تحت تأثیر سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره غذایی، طراحی گردید. شش جیره غذایی شامل سه سطح پروتئین (35، 40 و 45 درصد) و دو سطح چربی (7 و 14 درصد) جهت تغذیه ماهیان در تیمارهای 1 تا 6 در نظر گرفته شد. ماهیان با میانگین وزنی اولیه 0/28±36/55 گرم به طور تصادفی (10 ماهی در تانک) در 18 تانک 300 لیتری حاوی آب فیلتر شده دریا با شوری ppt 27 ذخیره سازی شدند. ماهیان آزمایشی به مدت 56 روز، سه بار در روز تا حد سیری ظاهری غذادهی شدند. پس از پایان دوره آزمایش، فعالیت آنزیم های گوارشی شامل پروتئاز کل، آلکالینن فسفاتاز و آلفاآمیلاز اندازه گیری شد. براساس نتایج حاصل از این مطالعه فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز و پروتئاز کل به طور معنی داری تحت تأثیر سطوح مختلف پروتئین قرار گرفتند ولی اختلاف معنی داری در میزان فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز مشاهده نگردید. همچنین در سطوح مختلف چربی جیره غذایی اختلاف معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز و آلفاآمیلاز مشاهده نشد. درصورتی که فعالیت پروتئاز کل افزایش معنی داری در سطح 14 درصد چربی جیره غذایی نشان داد. از لحاظ مقایسه ای ارتباط مستقیمی میان افزایش میزان فعالیت آنزیم الکالین فسفاتاز و روند کاهشی اندکی در میزان فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز با افزایش سطوح چربی جیره غذایی مشاهده گردید. از طرفی هم کنش اثر پروتئین و چربی جیره غذایی تنها بر میزان فعالیت پروتئاز کل تأثیر معنی داری نشان داد. نتایج نشان داد که می توان با ایجاد تعادل مناسب بین سطوح 40% پروتئین و 14% چربی در جیره غذایی ماهی صبیتی، سبب صرفه جویی در مصرف پروتئین، بهبود فعالیت آنزیم های گوارشی و در نهایت افزایش رشد و کاهش هزینه های تولید غذا گردید. همچنین تعیین نسبت فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز به پروتئاز می تواند قابلیت تطابق آبزیان را با شرایط تغذیه ای نشان دهد.