این آزمایش با هدف مشاهده پاسخ های بچه ماهیان کپور به گرسنگی اعمال شده محدود و تغذیه مجدد پس از آن انجام شد. در دو هفته نخست، گروه های تیماری مختلف با غذادهی به میزان 75% (RL75)، میزان 50% (RL50)، میزان 25% (RL25)، حد سیری ظاهری و گروه RL0 بدون غذادهی نگهداری و پس از شش هفته غذادهی در حد سیری کامل با گروه شاهدی که در این هشت هفته دوره آزمایش کاملاً در حد سیری ظاهری غذادهی شده بودند، مقایسه شدند. بروز رشد جبرانی به صورت رشد روزانه بالاتر در گروه های تحت گرسنگی اجباری اولیه در نتیجه‌ میل به غذاگیری بیشتر در این گروه ها بود و ارتباط معنی داری میان درصد غذاگیری گروه ها و درصد رشد روزانه آنها مشاهده شد (SGR%= 0/55x-0/45, r²=0/93). شاخص کبدی گروه های تحت گرسنگی در پایان هفته دوم گرسنگی کمتر از گروه های شاهد شد (P<0/05)، در حالی که بعد از دوره غذادهی مجدد این اختلاف میان گروه ها معنی دار نبود (P>0/05). نتایج نشان داد که پاسخ کپورماهیان انگشت قد تحت گرسنگی برای افزایش رشد و جبران وزن از دست داده در مدت گرسنگی با بهبود کارایی تغذیه و مصرف غذا همراه نبوده و این پاسخ با بروز پراشتهایی صورت گرفته است.