هدف از انجام مطالعه حاضر تعیین ترکیب شیمیایی و پروفایل اسیدهای چرب بافت عضلانی کپور ماهیان پرورشی شامل کپور علفخوار، کپور نقره ای، کپور سر گنده و کپور معمولی بود. آنالیز تقریبی نمونه ها نشان داد که در بین شاخص های مورد مطالعه (پروتئین، چربی، خاکستر و رطوبت) تفاوت معنی داری در بین کپور ماهیان پرورشی وجود نداشت (P>0/05). در هر چهار گونه ماهی مورد مطالعه پالمتیک اسید (C16:0) و اولئیک اسید (C18:1 &omega;-9cis)، به ترتیب فراوان ترین اسید چرب اشباع و تک غیر اشباع بودند. میزان اولئیک اسید به طور معنی داری در کپور معمولی نسبت به سه گونه دیگر بیشتر بود (P<0/05). فراوان ترین اسیدهای چرب چند غیر اشباع (PUFA) در ماهی کپور معمولی لینولئیک اسید (C18:2 &omega;-6) و در کپور علفخوار و در کپور سرگند (DHA C22:6 &omega;-3) و در کپور نقره ای آراشیدونیک (C20:4 &omega;-6) اسید بود. در این تحقیق، میزان اسیدهای چرب &omega;-3 در کپور علفخوار (6/22 ± 33/17) بیشترین میزان بود که اختلاف معنی داری با دو گونه کپور نقره ای (0/28 ± 16/71) و کپور معمولی (5/31 ± 9/26) داشت (P<0/05). نتایج تحقیق همچنین نشان داد که نسبت &omega;-3/&omega;-6 در تمام گونه ها به چز کپور معمولی از یک بیشتر بود. بیشترین نسبت &omega;-3/&omega;-6 به ترتیب در کپور سرگنده (0/28 ± 2/02)، کپور علفخوار (0/29 ± 1/66) و کپور نقره ای (0/13 ± 1/16) و کپور معمولی (0/15 ± 0/61) مشاهده شد. در تمامی گونه های مورد مطالعه نسبت &omega;-3/&omega;-6 از مقدار توصیه شده متخصصان تغذیه بیشتر بود. بیشترین شاخص PUFA/SFA به ترتیب در کپور علفخوار (0/29 ± 2/23)، کپور سرگنده (0/12 ± 1/41)، کپور نقره ای (0/22 ± 1/25) و کپور معمولی (0/23 ± 0/98) مشاهده شد. این نسبت برای چهار گونه کپور پرورشی بیشتر از نسبت توصیه شده (HMSO (0/45 است. با توجه به اینکه نسبت PUFA/SFA و &omega;-3/&omega;-6 در چهار گونه کپور ماهی از مقادیر توصیه بیشتر بوده است، هر چهار ماهی مورد مطالعه از نظر منابع شیلاتی و غذایی بسیار ارزشمند است. اما در کپور علفخوار و کپور سرگنده مقادیر ، PUFA/SFA ،&omega;-3/&omega;-6 ،&omega;-3 ،PUFA و EPA+DHA به مراتب نسبت به کپور معمولی و کپور نقره ای بیشتر است.