برای شناخت ترکیب صید رشته قلاب طویل مورد استفاده در آب های شمال غربی خلیج فارس (سواحل استان خوزستان)، مطالعه ای در 4 منطقه از صیدگاه های این روش صید، انجام شد. منطقه مورد مطالعه از ناحیه ای در روبروی دهانه ی اروند رود آغاز و به طرف شرق تا نزدیکی دهانه خور موسی ادامه می یافت. نمونه برداری در سه فصل بهار، تابستان و پاییز (به مدت 9 ماه) با یک سفر دریایی در هر ماه انجام شد. در طول دوران نمونه برداری 12 گونه آبزی صید و شناسایی شدند. ترکیب صید شناخته شده در این روش شامل شانگ زرد باله Acanthopagrus latus (Houttuyn, 1782) ، شانگ دو نواری  Acanthopugrus bifasciatus (Forsskål, 1775)، شهری ماهی Lethrinus nebulosus (Forsskål, 1775)، سکلا Rachycentron canadum (Linnaeus, 1766) ، هامورمعولی Epinephelus coioides (Hamilton, 1822)، سنگسر Pomadasys kaakan (Cuvier, 1830) ، خانو خاکستری Diagramma pictum (Thunberg 1792)، صبیتی Acanthopagrus cuvieri (Day, 1875)، گربه ماهی Arius thalassinus (Rüppell, 1837)، کوسه باله سیاه Carcharhinus sorrah (Müller and Henle, 1839) ، کوسه سوس بزرگ Rhynchobatus djiddensis (Forsskål, 1775) ، سفره ماهی دم پریPastinachus sephen (Forsskål, 1775)  بود که در این میان هامور(Epinephelus coioides) با 24/19 درصد، بیشترین و سکلا (Rachycentron Canadum) با 1/47درصد کمترین درصد صید را به خود اختصاص دادند. هم چنین در این بررسی مشخص شد که بین اندازه ی ماهیان صید شده و عمق منطقه، رابطه ی مستقیمی وجود دارد.