در این تحقیق اثر دوزهای مختلف یوجینول و زمان بیهوشی بر کورتیزول و گلوکز خون ماهی قرمز (C. auratus) مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان قرمز در معرض غلظت های 50، 75، 100، 125 و 150 قسمت در میلیون یوجینول به مدت 40-360 ثانیه قرار گرفتند و خونگیری شدند. در آزمایشی دیگر، ماهیان در معرض غلظت 50، 75، 100، 125، 150 و 175 قسمت در میلیون یوجینول قرار گرفتند و پس از رسیدن به مرحله 4 و 5 بیهوشی، زمان بیهوشی ثبت و ماهیان خونگیری شدند. نمونه های خون جهت تعیین سطوح کورتیزول و گلوکز و بررسی ارتباط بین این شاخص ها و زمان بیهوشی و یا غلظت یوجینول استفاده شدند. در غلظت های 50 و 75 قسمت در میلیون، سطوح کورتیزول و گلوکز خون به طور معنی داری تحت تاثیر مدت زمان بیهوشی بود. در غلظت های 100 و 125 قسمت در میلیون، سطوح کورتیزول و گلوکز خون به طور معنی داری تحت تاثیر مدت زمان بیهوشی، غلظت یوجینول و برهمکنش آنها بود. در غلظت 150 قسمت در میلیون تنها کورتیزول خون با افزایش زمان بیهوشی افزایش معنی دار داشت ولی تغییری در گلوکز خون مشاهده نگردید. بررسی همبستگی کورتیزول و گلوکز خون با زمان بیهوشی و غلظت یوجینول حاکی از این بود که زمان بیهوشی عامل کلیدی تعیین کننده سطوح این مولفه های خونی می باشد. زمان بیهوشی نسبت به غلظت ماده بیهوشی تاثیر بیشتری در تعیین سطوح کورتیزول و گلوکز خون ماهی قرمز دارد. بر این اساس، ماهی قرمز باید با استفاده از غلظت های بالای یوجینول در زمان کوتاه بیهوش و خونگیری شود تا حداقل استرس به آن وارد شود.