ماهی سفید، یکی از مهمترین و با ارزش ترین ماهیان استخوانی دریای خزر می­باشد و استفاده از تور گوشگیر یکی از عمده­ترین روش­های صید این ماهی محسوب می­شود که با احتمال مرگ تعداد زیادی از ماهیان، هنگام اسارت در تور همراه است. در این مطالعه تغییرات حسی و ظاهری ماهیان سفید دریای خزر صید شده در مراحل بعد از صید با تور گوشگیر، با تعیین دو تیمار ماهی زنده صید شده (خفگی در هوا) و تیمار ماهی مرده صید شده (مرگ در آب) روی 30 قطعه ماهی مورد بررسی قرار گرفت. اندازه­گیری متغیر­های رنگ در پوست و فیله، سنجش بافتی فیله توسط دستگاه و ارزیابی حسی به مدت 12روز صورت پذیرفت. براساس نتایج، در آزمون رنگ­سنجی میزان ته­رنگ فیله، در آنالیز بافتی فاکتور­های سختی و قابلیت جویدن، و در ارزیابی حسی پارامتر­های بافت و ظاهر آبشش دارای اختلاف معنی­دار بین دو تیمار بودند. احتمال می­رود وجود روند کاهشی-افزایشی مشاهده شده در نتایج اندازه­گیری رنگ با تغییرات آنزیمی-میکروبی و در آنالیز بافتی با تغییرات در سطح سارکومرها و چسبندگی بین فیبرها مرتبط باشد. این بررسی نشان داد که عدم وجود تفاوت معنی­دار در شاخصه­های ظاهری و پارامتر­های رنگی در پوست، همچنان از مهم­ترین چالش­های پیش­روی مصرف­کنندگان برای تمایز و شناسایی ماهیان مرده صید شده با منع مصرف به لحاظ شرعی می­باشد. هر­چند با گذشت زمان و توجه بیشتر به فاکتور­های ظاهر آبشش و بافت ممکن است این مشکل تا­حدودی کاهش یابد. بنابراین، نتایج این پژوهش خواص ظاهری و حسی در ماهیان زنده صید شده نسبت به ماهیان مرده صید شده را مطلوب­تر نشان داد.