---

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر دوزهای مختلف نانوذرات اکسید منیزیم (نانو منیزیم) بر عملکرد رشد و تغذیه، آنزیم­های گوارشی، برخی پارامترهای ایمنی غیر اختصاصی در کپور معمولی انگشت­قد (Cyprinus carpio) بود. نانومنیزیم به­میزان ۰ (شاهد) ، ۲۵ ، ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم جیره پایه اضافه شد. چهار گروه از ماهیان با میانگین وزن ۴۱/۰± ۹/۱۲ گرم به­مدت ۶۰ روز با با تراکم ... در آکواریوم با حجم آبگیری ... با جیره­های آزمایشی تغذیه شدند. در انتهای دوره تیمار، نتایج نشان داد که ماهیان تغذیه شده با ۲۵ میلی­گرم نانومنیزیم بر کیلوگرم غذا افزایش معنی­داری در وزن نهایی و افزایش وزن، میانگین رشد روزانه و نرخ رشد ویژه داشتند (۰۵/۰p<). ضریب تبدیل غذایی در ماهیان تغذیه شده با ۲۵ میلی­گرم نانومنیزیم در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی­داری کاهش یافت (۰۵/۰p<). فعالیت آنزیم­ گوارشی (آمیلاز، لیپاز و پروتئاز) روده بطور معنی­داری تحت تاثیر سطوح نانوذرات اکسید منیزیم رژیم غذایی قرار گرفتند. پایان دوره آزمایش، ماهیان به­مدت ۱۴ روز تحت استرس مزمن علف­کش گلایفوزیت قرار گرفتند. قبل و بعد از استرس، بیشترین فعالیت لیزوزیم و کمترین میزان هورمون کورتیزول در رژیم ۲۵ میلی­گرم نانومنیزیم در کیلوگرم غذا بدست آمد. آنزیم­های کبدی (قبل و بعد از استرس) بطور معنی­داری در تیمار شاهد در مقایسه با دیگر تیمارهای آزمایشی افزایش یافت (۰۵/۰p<). بر اساس نتایج مطالعه حاضر، افزودن ۲۵ میلی­گرم نانواکسید منیزیم در کیلوگرم غذا باعث بهبود رشد، ترشح آنزیم گوارشی و ایمنی غیراختصاصی ماهی کپور معمولی و خنثی نمودن اثرات نامطلوب سم گلایفوزیت شود.