۵ نتیجه برای تراکم
علیرضا ولی پور، حسن مقصودیه کهن،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۷-۱۳۹۷ )
چکیده
ماهی سفید یکی از مهمترین ماهیان اقتصادی استخوانی در سواحل ایرانی دریای خزر می باشد. در تحقیق حاضر دو تراکم مختلف بچه ماهی سفید شامل ۴۵۰ و ۷۰۰ گرم در مترمکعب مورد بررسی قرار گرفتند. وزن اولیه بچه ماهیان ۰۴/۱ ± ۴۹/۱۷گرم بوده و در حوضچه های مدور ۳ مترمکعبی بتونی مجهز به جریان آب ورودی (۱۵/۰ لیتر در ثانیه) و هوادهی دائمی در ۱۰ هفته انجام گرفت. نتایج نشان داند که وزن نهایی ماهیان پرورشی در پایان دوره آزمایش در تیمار اول و دوم به ترتیب به ۴۳/۱ ± ۱/۳۸ و ۳۹/۱ ±۱/۳۴ گرم رسید. شاخص های رشد شامل افزایش طول بدن، افزایش وزن بدن، ضریب رشد ویژه، ضریب چاقی و نسبت کارآیی پروتئین در تیمار آزمایشی با تراکم پایین افزایش یافته ولی از میزان ضریب تبدیل غذایی کاسته شد، به طوریکه اختلاف بین تیمارهای آزمایشی با یکدیگر معنی دار بود (p<۰,۰۵). به علاوه ماهیان پرورش یافته در تیمار با تراکم پایین، میزان زنده مانی (۸/۸۸ درصد) بیشتری نسبت به تیمار با تراکم بالا (۹/۷۶ درصد) داشته و اختلاف آن ها با یکدیگر معنی دار بود(p<۰,۰۵). بنابراین برای پرورش ماهی سفید در استخرهای بتونی با آب دریای خزر استفاده از تراکم ۴۵۰ گرم در مترمکعب مناسب است.
دکتر زید احمدی، دکتر رضا اکرمی، آقای مهدی خارکن قمصری،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۳۹۷ )
چکیده
این مطالعه با هدف تعیین اثر تراکم های مختلف ذخیره سازی شامل ۱، ۵/۱ و ۲ کیلوگرم بر متر مربع و درصدهای مختلف غذادهی شامل ۱%، ۲% و ۳% وزن بدن در روز بر شاخص رشد ، فاکتورهای خونی و برخی پارامترهای کیفی آب در فیل ماهی(Huso huso) جوان پرورشی برای مدت ۷ هفته انجام گرفت. وزن ماهیان در ابتدای آزمایش ۵/۱±۲۵ گرم بود. ماهیان در قالب طرح فاکتوریل و با دو تکرار در ۱۸ ونیرو توزیع شدند و با جیره تجاری (۴۴% پرونئین، ۲۰% چربی و ۷% خاکستر) به صورت دستی و دو بار در روز تغذیه شدند. در انتهای پرورش مشخص گردید نرخ اپتیمم تغذیه و عملکرد رشد در تراکم ۱ کیلوگرم بر متربع و غذادهی ۳% وزن بدن در روز بود و اثر متقابل دو عامل تراکم و درصد غذادهی معنی دار بود (۰۵/۰>P). مقایسه پارامترهای خونی در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری را نشان ندادند (۰۵/۰
P) ولی تاثیری روی درجه حرارت و میزان اسیدیته نداشت (۰۵/۰
دکتر نبی الله خون میرزایی، دکتر امیر پرویز سلاطی، دکتر علی شهریاری،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
تعیین تراکم مطلوب پرورش جهت بهبود عملکرد ماهی و سودآوری ضروری است. مجموع ۱۳۵۰ ماهی قزلآلای رنگینکمان با میانگین وزن اولیه ۵/۱±۳۰ گرم تهیه شد. سپس ماهیان به صورت تصادفی در ۱۲ تانک فایبرگلاس توزیع شده و در تراکمهای ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ کیلوگرم در متر مکعب به مدت ۶۰ روز پرورش داده شدند. وزن نهایی، افزایش وزن و ضریب راندمان پروتئین در ماهیان پرورش یافته در تراکمهای ۳۰ و ۴۵ کیلوگرم نسبت به تراکمهای ۱۵ و ۶۰ کیلوگرم به طور معنیداری بالاتر و ضریب تبدیل غذا پایینتر بود. بالاترین سطوح کورتیزول و لاکتات سرم در تراکم ۶۰ کیلوگرم مشاهده شد و پس از آن تراکم ۱۵ کیلوگرم قرار داشت که نشاندهنده وجود استرس در تراکم پرورش بالا و تراکم خیلی پایین میباشد. فعالیت لایزوزیم سرم در تراکمهای ۱۵ و ۶۰ کیلوگرم به طور معنیداری پایینتر از تراکم ۳۰ کیلوگرم بود. کمترین میزان ظرفیت آنتیاکسیدانی کل، اسمولالیته و فعالیت مکمل (ACH۵۰) سرم و بالاترین فعالیت ALT سرم در ماهیان پرورش یافته در بالاترین تراکم مشاهده گردید. میزان گلوبولین سرم در تراکمهای ۳۰ و ۴۵ کیلوگرم به طور معنیداری بالاتر و فعالیت AST سرم پایینتر از تراکم ۶۰ کیلوگرم بود. پایینترین میزان کلسترول، لیپوپروتئینهای با چگالی کم (LDL) و بالا (HDL) و تریگلیسرید سرم نیز در تراکم ۶۰ کیلوگرم مشاهده شد. نتایج نشان داد که تراکم پرورش خیلی پایین نیز مانند تراکم پرورش بالا میتواند بر عملکرد قزلآلای رنگینکمان اثرات منفی داشته باشد. بنابراین تراکمهای متوسط (۳۰ و ۴۵ کیلوگرم در متر مکعب) برای پرورش این گونه توصیه میگردد.
خانم سامیه کتوکی، آقا حجت الله جعفریان، خانم حسنا قلی پور، خانم پونه ابراهیمی،
دوره ۱۱، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۲ )
چکیده
در مطالعه حاضر تأثیر تراکمهای ذخیرهسازی در چهار سطح مختلف (۳۰، ۴۵، ۶۰ و ۷۵ عدد لارو در هر مترمکعب) بر پارامترهای رشد و شاخصهای بیوشیمیایی سرم خون در لاروهای ماهی قزلآلای رنگینکمان (Oncorhynchus mykiss) با میانگین وزنی ۰۸/۰±۲۳۵/۰ گرم (انحراف معیار±میانگین) در ۱۲ مخزن فایبرگلاس با ظرفیت آبگیری ۱۰ لیتر در یک دوره پرورش ۴۵ روزه بررسی گردید. در پایان دوره آزمایش اختلاف معنیداری در پارامترهای رشد و کارایی تغذیه بین تیمارهای مختلف آزمایشی مشاهده نشد (۰۵/۰p>). درحالیکه نتایج حاصل از آنالیز پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون دارای اختلافات معنیداری بین تیمارهای آزمایشی بودند (۰۵/۰p<). بر این اساس، بالاترین میزان پروتئین کل (۱۰/۰±۴۰/۷)، آلانین آمینوترانسفراز (۰۰/۱±۰۰/۲۳)، آلکالین فسفاتاز (۱۸/۸±۰۰/۲۴۳)، آمیلاز (۵۲/۱±۶۶/۲۲)، لیپاز (۵۵/۶±۰۰/۱۱۱)، کلسیم (۰۵/۰±۶۶/۱۵) و کمترین میزان کورتیزول (۷۳/۱±۰۰/۳۶) و آلبومین (۱۱/۰±۷۶/۱۰) در تیمار با بیشترین میزان تراکم ذخیرهسازی (۷۵ عدد لارو در هر مترمکعب) بود (۰۵/۰p<). بالاترین میزان گلوکز سرم (۵۶/۵±۰۰/۱۳۹) در تیمار با تراکم ۶۰ عدد لارو و بالاترین میزان فعالیت آنزیم آسپاراتات آمینوترانسفراز در دو تیمار با تراکمهای ذخیرهسازی ۳۰ و ۴۵ عدد لارو در هر مترمکعب (U/dl ۵۷/۰±۳۳/۷) ثبت گردید (۰۵/۰p<). درمجموع، بر اساس نتایج بهدستآمده افزایش تراکم لاروهای ماهی قزلآلای رنگینکمان هیچگونه تأثیر معنیداری بر بازده پرورش اینگونه ندارد؛ اما این افزایش تراکم ازنظر استرسزایی و تأثیر بر فاکتورهای ایمنی کاملاً معنیدار بود.
دکتر نرگس عالیشاه، دکتر فرید فیروزبخش، دکتر خسرو جانی خلیلی، دکتر زیبنده محرابی،
دوره ۱۲، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
هدف از این تحقیق بررسی اثر مکمل گاما آمینوبوتریک اسید که یک میانجی مهاری در سیستم عصبی مرکزی است بر شاخصهای رشد و بازماندگی بچه ماهی قزلآلای رنگین کمان نگهداری شده در تراکم بالا بود، به این منظور ۷۵۰ قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی ۰۶/۰ ± ۵ گرم در۵ تیمار شامل تیمار کنترل مثبت با تراکم بالا و بدون دریافت مکمل گابا (۸/۹کیلوگرم بر متر مکعب)، تیمار کنترل منفی با تراکم نرمال (۹/۴کیلوگرم بر متر مکعب) و ۳ تیمار تغذیه شده با مکمل گاما آمینوبوتریک اسید (GABA) به میزان۱۰۰، ۲۰۰ و ۳۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم جیره با تراکم بالا (۸/۹کیلوگرم بر متر مکعب) طی ۷ هفته غذادهی و در آکواریومهایی با ابعاد۵۰×۲۶×۵۲ سانتیمتر که تا ارتفاع ۱۰ سانتیمتر آبگیری شدند غذادهی شدند. در انتهای دوره پرورش شاخص های رشد شامل، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، ضریب رشد ویژه، نرخ رشد ویژه ، فاکتور وضعیت، نسبت بازدهی پروتئین و نیز درصد بازماندگی مورد بررسی قرارگرفت. طی دوره پرورش با تعویض آب ( ۲ بار در روز تا میزان ۹۰ درصد ) و هوادهی میزان اکسیژن محلول وPH ترتیب۶/۰± ۹/۶ میلیگرم در لیتر و۱/۰± ۱/۷ به ثبت رسید . میانگین دمای آب نیز در طول دوره پرورش۵/۰± ۱۳ بود در تمامی شاخصهای رشد افزایش معنیداری در تیمارهای تغذیه شده با مکمل گاما آمینوبوتریک اسید نسبت به تیمار کنترل منفی مشاهده شد که بیشترین آن مربوط به تیمار ۳۰۰ میلیگرم مکمل GABA بود(۰۵/۰ P < ). کمترین ضریب تبدیل غذایی نیز در بین تیمارهای آزمایش مربوط به تیمار تیمار ۳۰۰ میلیگرم بود که با تیمار کنترل مثبت دارای اختلاف معنیدار آماری بود( ۰۵/۰ (P<، نتایج بررسی ترکیبات شیمیایی بدن نیز نشان داد که میزان بیشترین میزان آب و کمترین میزان چربی و پروتئین در تیمار شاهد مثبت مشاهده شد که با سایر تیمارها اختلاف معنی دار آماری داشت( ۰۵/۰ (P<. نتایج بدست آمده نشان داد افزودن مکمل گاما آمینو بوتریک اسید به میزان ۳۰۰ میلیگرم بر کیلوگرم به جیره غذایی ماهی قزلآلای رنگینکمان پرورش یافته در تراکم بالا باعث تعدیل اثرات منفی استرس حاصل از تراکم بالا بر شاخصهای رشد و بهبود این شاخصها میشود.