این تحقیق، با هدف تعیین شاخصهای غذایی و طعمههای غالب بچه تاسماهی ایرانی (قره برون) رهاسازی شده در مصب رودخانه تجن در سال ۱۴۰۱ انجام شد. نمونهبرداری با استفاده از تور پره چشمه ریز با اندازه چشمه ۵ میلیمتر صورت پذیرفت. در مجموع تعداد 46 عدد از بچهتاسماهی ایرانی صید شدند. بچه ماهیان صید شده دارای میانگین طول و وزن بهترتیب 91/0±82/5 ساتتیمتر و 71/0±31/4 گرم بودند. طعمههای غذایی شناسایی شده شامل گروههای فیتوپلانکتون، زئوپلانکتون و زئوبنتوز بودند. اختلاف معنی داری بین اقلام غذایی در محتویات دستگاه گوارش وجود داشت (05/0>p). میانگین شاخص شدت تغذیه (GaSI) 7/13±3/25 و حداقل و حداکثر آن به ترتیب 3/3 و 1/50 به دست آمدند. اختلاف معنی داری بین شدت تغذیه و طول بدن وجود داشت (05/0>p). شاخص فراوانی وقوع (FI) نشان داد که شاخه کوپه پودا بعنوان غذای اصلی با 1/50% فراوانی و کلادوفورا با 3/33 % بعنوان غذای فرعی در محتویات دستگاه گوارش میباشند و سایر گروههای موجودات شامل فیتوپلانکتون و زئوبنتوز بعنوان غذای اتفاقی بودند. شاخص تهی بودن (VI) نشان داد که بچه ماهیان در این مرحله از زندگی دارای فعالیت دائمی میباشند، بنابراین دارای روده خالی نبودند. درصد مشابهت اقلام غذایی نشان داد که Cladocera و Copepoda با 6/79% و Chironomus و Rotifera با 8/80% بیشترین همگونگی را داشتند و سایر اقلام غذایی در رتبههای بعدی قرار گرفتند.شاخص غذای پر اهمیت (ISI) نشان داد که شاخه کوپه پودا با 8/46% بعنوان غذای پراهمیت در محتویات روده شناخته میشود. نتیجه گیری این که بچه تاسماهی ایرانی در این سنین دارای رژیم غذایی پلانکتونخواری و بیشتر از گروه زئوپلانکتون تغذیه میکنند.
Afraei Bandpei M A, Rahmati R, Nasrolahzade Saravi H, Rahnama B, Afraei Bandpei A R, Hajirad Kochak E. Feeding habits of Persian sturgeon (Acipenser persicus) jfingerling in the Tajan River estuary, Mazandaran Province. JAIR 2025; 13 (2) :11-20 URL: http://jair.gonbad.ac.ir/article-1-929-fa.html
افرائی بندپی محمد علی، رحمتی رحیمه، نصراله زاده ساروی حسن، رهنما بهراد، افرائی بندپی امیررضا، حاجی راد کوچک عیسی. عادات غذایی بچهتاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) در مصب رودخانه تجن استان مازندران. نشریه علمی پژوهشی پژوهشهای ماهی شناسی کاربردی. 1404; 13 (2) :11-20