بیش از دو دهه است که ارزیابی و پایش ذخایر کفزیان دریای عمان با استفاده از روش مساحت جاروب شده در حال انجام می باشد. در این بررسی نیز منطقه مورد پژوهش از مرز آبی ایران در غرب آغاز و تا مرز ایران و پاکستان در شرق دریای عمان بوده و کل منطقه مطالعاتی به 5 زیر منطقه M تا Q در لایه های عمقی مختلف 20-10، 30-20، 50-30 و 100-50 متر تقسیم بندی شده است . بطور کلی میزان میانگین بیوماس در اعماق مختلف طی سال های 1382 الی 1400 ، دارای روند نزولی می باشد. با توجه به تغییرات میزان میانگین بیوماس اعماق مختلف می توان گفت میزان میانگین بیوماس اعماق کمتر از 20 مترکاهش بیشتری داشته است و میانگین بیوماس کفزیان دراعماق کمتر از 20 متر از میزان نزدیک 14 هزار تن در سال 1382 به حدود 5/1 هزار تن در سال 1400 کاهش معنی داری یافته (P< 0.05) و تجمع بیوماس کفزیان از مناطق ساحلی و کم عمق به مناطق عمیق تر متمایل گشته است. همچنین میزان میانگین صید به ازای سطح ( CPUA) مناطق مختلف سال های 1382 الی 1400 روند کاهشی داشته و معمولا مناطقC وE دارای مقادیر بالاتری نسبت به سایر مناطق در سال های مختلف بوده اند( P< 0.05) . برخی از گونه ها از جمله ماهی شوریده، ماهی شعری، سفره ماهیان و کوسه ماهیان کاهش شدید ی داشته و برخی از گونه های آبزی از جمله ماهی سلطان ابراهیم، ماهی حسون و ماهی کوتر در ترکیب صید افزایش نشان می دهد. بطور کلی می توان نتیجه گرفت که با توجه به شرایط و وضعیت اشاره شده، میزان صید کفزیان در وضعیت مناسبی قرار نداشته و بایستی اقدامات مدیریتی در جهت کاهش صید این آبزیان صورت گیرد.
