هدف از این مطالعه بررسی دستگاه گوارش و شاخصهای زیستی دهانگرد خزری (C. wagneri) در زمان مهاجرت تخمریزی (رودخانه شیرود، استان مازندران) طی دو فصل بهار و پاییز سال 1392 بود. از این رو، 60 عدد ماهی دهانگرد خزری از رودخانه شیرود صید شد. شاخص¬های بیولوژیکی همچون طول، وزن، طول روده، وزن مربوط به توده امعا و احشاء، تخمدان، کبد و روده اندازه¬گیری شد. ماهیان صید شده برای هر جنس به دو دسته رسیده و درحال رسیدگی تفکیک شدند. نتایج حاصل از مشاهدات ظاهری نشان داد دستگاه گوارش دهانگرد خزری فاقد معده و مری مشخص بوده و سیستم هضمی تنها متشکل از روده¬ای مستقیم و باریک بود. در غالب ماهیان صید شده، روده خالی از مواد غذایی بود و تفاوت معنیداری از نظر وزن خشک محتویات روده در بین تمام گروههای مورد مطالعه مشاهده نشد. در مقایسه مقادیر محاسبه شده برای طول کل روده، شاخص طول نسبی روده (RLG) و شاخص احشائی (VSI) در گروههای مورد بررسی از نظر جنس، فصل و مرحله رسیدگی تفاوت معنی¬داری مشاهده نگردید. در مقادیر شاخص هپاتوسوماتیک (HSI) بین ماده¬های در حال رسیدگی و رسیده پاییزه تفاوت معنی¬داری مشاهده شد، در حالی¬که بین سایر گروه¬ها تفاوت معنی¬داری مشاهده نشد. شاخص گنادوستوماتیک (GSI) بین نرهای درحال رسیدگی و رسیده پاییزه، داری تفاوت معنیداری بود. درحالی¬که بین سایر گروههای مورد مقایسه تفاوت معنی¬داری مشاهده نشد.