این پژوهش با هدف ارزیابی کارآیی روش ریختسنجی هندسی برای تعیین شکل لارو ماهی و شناسایی آنها در سطح گونه انجام شد. گونههای خانواده شورتماهیان (Perciformes: Sillaginidae) بهدلیل سخت بودن شناسایی مراحل لاروی بهعنوان مدل انتخاب شدند. تعداد 47 عدد لارو ماهی از اردیبهشت 1392 تا فروردین 1393 از خورهای مرکزی استان بوشهر توسط تور بونگو جمعآوری شد. در ابتدا نمونهها بر اساس مرحله رشد و نمو به سه گروه پیشخمیدگی، خمیدگی و پسخمیدگی تقسیم شده و سپس لاروهای مرحله خمیدگی و پسخمیدگی بر اساس تعداد میومر به سه دسته 34، احتمالاً 34 و 38 میومری تفکیک شد. لاروهای دارای 34 میومر گونه sihamaSillagoشناسایی شدند. پس از شمارش میومرها، از نیمرخ چپ ماهیان عکسبرداری بهعمل آمده و تعداد 8 لندمارک روی تصاویر دو بعدی انتخاب و رقومی سازی شد. صفات شمارشی و دادههای شکلی حاصله، پس از آنالیز پروکراست (رویهمگذاری)، با استفاده از روشهای آماری چند متغیره PCA و DFAمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از نظر شکلی، بویژه بین گروه 34 میومری با دو گروه دیگر تفاوت معنیداری بین گروهها مشاهده شد. در گروه 34 میومری فاصله نوک پوزه تا انتهای لوله گوارش کوتاهتر بود. گروه 38 میومری، ارتفاع بدن بیشتری نسبت به گروه احتمالاً 34 میومری داشت. بهطورکلی، روش ریختسنجی هندسی میتواند بهطور مؤثری برای شناسایی لارو ماهی در سطح گونه استفاده شود.
Ghorbani R, Amini M. Morphological diversity of Sillaginid larvae (Perciformes: Sillaginidae) based on Geometric Morphomeyrics Analysis in the northern Persian Gulf, Bushehr Province. JAIR 2019; 6 (3) :1-18 URL: http://jair.gonbad.ac.ir/article-1-351-fa.html
قربانی رسول، امینی محمد. تنوع ریختی گونههای لارو شورتماهیان (Perciformes: Sillaginidae) براساس آنالیز ریختسنجی هندسی در شمال خلیج فارس، محدوده استان بوشهر
. نشریه علمی پژوهشی پژوهشهای ماهی شناسی کاربردی. 1397; 6 (3) :1-18